هیهات منا الذلة

دلایل مسئولان نظام براى عدم ارتباط با آمریکا چیست؟

در مورد این که با چه کشورهایى باید روابط سیاسى داشته باشیم و با چه کشورهایى نیاز به ارتباط نیست و این که روابط در چه سطحى قرار بگیرد همه با اصول سیاست خارجى کشورمان که منعکس در قانون اساسى مى‏باشند و الهام گرفته از قوانین اصیل اسلامى است. قرآن مجید مى‏فرماید:  ( لَنْ یَجْعَلَ اَللَّهُ لِلْکافِرِینَ عَلَى اَلْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً) (النساء : 141) ؛ خداوند سلطه کافرین را بر مسلمانان مجاز نمى‏داند بنابراین به حکم آیه شریفه مسلمانان باید با هرگونه سلطه خارجى مقابله نموده و استقلال کامل خود را در عرصه سیاسى، نظامى، اقتصادى و... حفظ کنند. در جاى دیگر خداوند مؤمنان را این گونه توصیف مى‏فرمایند: ( أَشِدَّاءُ عَلَى اَلْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ ) (سوره فتح : 29) ؛ مؤمنان نسبت به یکدیگر مهربان و در برابر کفار و دشمنان سختگیرند و یا در این آیه کریمه که خداوند مى‏فرماید: ( إِنَّمَا اَلْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ) (حجرات :10) و یا روایت گهربار پیامبر اکرم(ص) که مى‏فرمایند: من سمع رجلاً ینادى یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم‏ و یا این روایت من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم‏ بنابراین مسلمانان جهان همگى امت واحد وداراى سرنوشت مشترک‏اند، پس بر آنان لازم است که غم‏خوار یکدیگر باشند و در مشکلات همدیگر را یارى رسانند و دشمنان را از خود طرد نمایند.

قانون اساسى نیز اصول سیاست خارجى کشورمان را چنین مقرر داشته است: اصل 152: سیاست خارجى جمهورى اسلامى ایران براساس نفى هرگونه سلطه‏جویى و سلطه‏پذیرى، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضى کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت‏هاى سلطه‏گر و روابط صلح‏آمیز متقابل با دول غیرمحارب استوار است. اصل 153: هرگونه قرارداد که موجب سلطه بیگانه بر منابع طبیعى و اقتصادى و فرهنگى، نظامى و... گردد ممنوع است. اصل 154: سعادت انسان در کل جامعه بشرى را آرمان خود مى‏داند و استقلال آزادى و حکومت حق و عدل را حق همه مردم جهان مى‏شناسد بنابراین در عین خوددارى در امور داخل ملت‏هاى دیگر از مبارزه حق‏طلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت مى‏کند.

بنابراین مسؤولین نظام موظف به در نظر گرفتن این اصول و تنظیم روابط با دیگر کشورها بر مبناى آن مى‏باشد. حضرت امام خمینى نیز زمانى که در پاریس بودند، در پاسخ یکى از خبرنگاران خارجى درباره روابط خارجى نظام اسلامى به ویژه رابطه با آمریکا فرمودند: اساس ما مبتنى بر حفظ احترام متقابل است و بنابراین غیر از اسرائیل که غاصب است هر کشورى که حقوق ملت ما را به رسمیت بشناسد و به آن احترام بگذارد با وى روابط مسالمت‏آمیز خواهیم داشت. اما در شرایط کنونى از آنجا که سیاست خارجى آمریکا مبتنى بر سلطه‏جویى و مداخله در امور داخلى کشور ما و عزم بر نابودى انقلاب اسلامى ایران مى‏باشد، برقرارى رابطه به هیچ وجه با منافع ملى و مصالح کشور سازگار نبوده و اصول اسلامى و قانون اساسى نیز آن را نمى‏پذیرد.

بر این اساس مهمترین دلایل مسؤولین براى عدم ارتباط با آمریکا عبارتند از:

1- میان ایران و آمریکا دیوارى از بى‏اعتمادى وجود دارد که مسؤول مستقیم آن آمریکاست. آمریکا با انجام کودتاى 28 مرداد 1332 و سپس تحمیل قانون ننگین کاپیتالاسیون، حمایت از حکومت شاه در جریان انقلاب و بکارگیرى انواع روش‏هاى استعمارگرانه و تهدیدآمیز پس از پیروزى انقلاب، نظیر حمله طبس، کودتاى نوژه، محاصره اقتصادى، حمایت از تجزیه‏طلبى، اعمال فشارهاى خارجى، تضعیف توان ملى، اعمال تحریم‏هاى گسترده و... ابعاد دیوار بى‏اعتمادى را بلندتر نموده است و برقرارى روابط با وجود دیوار بى‏اعتمادى امرى کاملاً غیرمنطقى و بى‏ثمر است و اگر آمریکا خواهان ایجاد رابطه است باید ابتدا گام‏هاى مؤثرى براى از میان برداشتن دیوار بى‏اعتمادى بردارد.

2- ماهیت مناسبات آمریکا با ایران همواره سلطه‏گرانه و استعمارى بوده است. ملت ایران پس از پیروزى انقلاب اسلامى به هیچ وجه خواهان تداوم چنین مناسباتى نمى‏باشد، بنابراین لازم است تا آمریکا تعریف خود را از مناسبات آینده با ایران به صورت شفاف بازگو کند.

3- قطع رابطه میان ایران و آمریکا توسط واشنگتن به وقوع پیوست و دشمنى‏هاى آمریکا در طول 21 سال گذشته ادامه داشته است. بنابراین مذاکره با آمریکا در چنین شرایطى فاقد هرگونه دستاورد مثبت خواهد بود و ثمرى عاید ملت ایران نخواهد کرد، زیرا که آمریکایى‏ها خواهند کوشید تا به چیزهایى که از طریق سیاست‏هاى دشمنانه، تهدیدآمیز، خشونت‏بار و براندازانه دست نیافتند این بار از طریق مذاکره دست بیابند.

4- عقلانیت سیاسى و تاریخ روابط و مناسبات بین‏الملل حکم مى‏کند که اگر آمریکا به واقع خواهان مذاکره و برقرارى روابط صادقانه با ایران است باید مواضع خود را در قبال مطالبات عقلانى و به حق جمهورى اسلامى ایران مشخص نماید که عبارتند از:

الف) سیاست‏هاى خصومت‏آمیز آمریکا علیه ایران در اشکال تحریم و تهدید پایان یابند.

ب ) آمریکا در امور داخلى ایران دخالت نکند.

ج ) اموال و دارایى‏هاى بلوکه شده ایران در آمریکا را آزاد کند.

د ) برخوردهاى تبعیض‏آمیز و جنگ روانى علیه ایران خاتمه دهد.

ه ) مواضع خود را نسبت به مناسبات گذشته و آینده روشن کند.

و ) به حقِ حاکمیت ملت ایران براى تعیین سرنوشت خویش احترام بگذارد.

ز ) ضدیت با اسلام را رها کند و از موضع برابر با جمهورى اسلامى ایران برخورد نماید.

5- طرح موضوع مذاکره میان ایران و آمریکا امرى تکرارى است، هرگاه که احساس مى‏کند که حریف ضعیف شده است پیشنهاد مذاکره را مطرح مى‏نماید و شرطهایى را مطرح مى‏نماید که نشانگر خوى استبکار آمریکا است از قبیل به رسمیت شناختن اسرائیل، عدم حمایت از مبارزان لبنانى و فلسطینى، عدم مخالفت با صلح خاورمیانه، انحلال کلیه نهادهایى که بعد از انقلاب به وجود آمده‏اند نظیر سپاه پاسداران و برقرارى حکومت سکولار در ایران و حذف اسلامیت از جمهوریت و... .

6- ایران در شرایط کنونى پرچمدار پایگاه اعتقادى مبارزه علیه استکبار جهانى و صهیونیسم بین‏المللى است و سد محکمى در برابر ظلم ظالمان و ستمگران به مستضعفان جهان است و از آنجا که ملت‏هاى مظلوم دنیا به مواضع ایران در برابر آمریکا به دیده احترام مى‏نگرند و آن را بخشى از مبارزه سراسرى علیه استکبار جهانى مى‏دانند. پیشنهاد آمریکا براى مذاکره با ایران درحالى که بر شدت تحرکات خصمانه خود علیه ایران آفزوده است و حاضر به پذیرش خواسته‏هاى مشروع ملت ایران نیست، بیانگر سه هدف پنهان است:

الف) دیکته کردن مطالبات خود بر ایران و احیاى مناسبات استعمارى و سلطه‏گرانه.

ب ) سست کردن پایگاه اعتقادى جهاد و مبارزه علیه استکبار جهانى و غاصبان صهیونیستى در جهان اسلام از طریق القاى سازش جمهورى اسلامى ایران با قدرت‏هاى سلطه‏گر.

ج ) شکستن قبح مذاکره با آمریکا با هدف ضربه‏زدن به مبارزه با مستکبران با القاى این موضوع که نهایتاً نیروهاى انقلابى چاره‏اى جز مذاکره و سازش با آمریکا ندارند.     

پایان   

منبع