قرآن کریم و مکتب امام حسین علیه السلام ریسمانهایی هستند که قدرت دارند بشر را از چاه نگونبختی به اوج سعادت بالا برند، یکی حبل من الله و دومی حبل من الناس است ولی اگر کسی از این دو حبل الهی سوء استفاده نمود، جرم از ریسمان نیست، علت این است که او در سر سودای بالا رفتن نداشته است و البته چنین مردمی به وسیله قرآن و مکتب حسینی به قعر دوزخ برده میشوند و این حقیقت در جهان دیگر چنین مجسم میگردد که به فرمان قرآن و امامان به دوزخ افکنده میشوند، و این است معنی قسیم الجنة و النار بودن. در این جهان، مکتب امام حسین علیه‌السلام بیش از هر مکتبی موجب احیاء دین و هدایت مردم شده است.
