این اثر دارای اولین نمونه شعر انتظار است که بینش انقلابی امام خمینی(ره) را به مهدویت و تفاوت آن با دیگر نگرش های مرسوم به امام زمان(عج) را نشان می دهد.
همان طور که در مقالات پیشین سرزمین های درگیر در واقعه شریف ظهور گفته شد، یمن نیز یکی از این سرزمین هاست. در بحث پیرامون سرزمین یمن، در احادیث نام شخصیت یمانی به چشم می خورد.
در ادامه مطلب قبل که به طور کلی به روایات مربوط به ایران به عنوان یکی از سرزمین های درگیر در واقعه ظهور و مردمان فارس، پرداختیم، در این مطلب به احادیث مربوط به شهرهایی مانند قم و طالقان خواهیم پرداخت.
اگر در علایم حتمی ظهور مبارک امام زمان(عج) به ترتیب زمان آنها در سرزمین عراق پیش رویم ، نخستین علامتی که رخ میدهد، خروج سفیانی است.
شیخ صدوق از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده که فرمودند: پیش از قیام قائم(عج) پنج نشانة حتمی است: یمانی، سفیانی، بانگ آسمانی، قتل نفس زکیّه و خسف سرزمین بیدا.
و در جای دیگر از امام رضا(ع) روایت شده که فرمودند: «امر قائم(عج) از سوی خدا حتمی است، خروج سفیانی نیز از سوی خدا حتمی است و هرگز بدون سفیانی قائم(عج) قیام نخواهد کرد.»
مرحوم شیخ صدوق و برخی دیگر از بزرگان آورده اند:
روزی حضرت امیرالمؤمنین، امام علیّ علیه السلام در جمع بسیاری از مردم سخنرانی می نمود؛ در ضمن فرمایشات خود، خطاب به مردم کرد و اظهار داشت:
ای مردم! پیش از آن که من از بین شما رحلت نمایم و مرا از دست دهید، آنچه می خواهید سؤال کنید وجویا بشوید تا از علوم من بهره مند گردید.
از بین افراد جمعیّت، شخصی به نام صعصعه بن صوحان از جای برخاست وسؤال کرد: یا امیرالمؤمنین! دَجّال چگونه و در چه زمانی خارج می شود؟
امام علیّ علیه السلام در جواب فرمود: پیش از خروج دجّال، علائم ونشانه هائی است که یکی پس از دیگری ظاهر و واقع خواهد شد، از آن جمله: