کسانی که وی گمان میکرد بیهیچ قید و شرطی در حمله به سوریه یاریاش کنند
و برای خلاصی غرب از شرِّ بشار اسد و رویکار آوردنِ یک دستنشاندهیِ دوستدارِ
غرب در این کشور از او حمایت کنند، اکنون به وی پشت کردهاند. اوباما چارهای
ندارد جز آنکه برای انتشار گزارش رسمی سازمان ملل که روز دوشنبه منتشر میشود و
مجرم اصلیِ استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه را مشخص میکند، منتظر بماند.
گفته میشود در حمله مذکور نزدیک به یک هزار و پانصد تن، از جمله زنان کودکان کشته
شدند.
اما آیا اینکه نتیجه گزارش سازمان ملل چه باشد اهمیتی دارد؟
اوباما در حال حاضر گفته است که به طور قطع، اسد مسبب و مقصر این کشتار
شیمیایی است و هر ادّعایی خلاف آن به طور عجیبی به منافع واشنگتن آسیب خواهد رساند.
افزون بر این، اوبامایِ تشنه به جنگ، باید تا ۹ سپتامبر، زمانی که
رایزنی کنگره به پایان میرسد منتظر بماند. اما لزوم این کار در چیست؟ وی پیشتر نیز
گفته است که اگرچه پیش از حمله نظامی به سوریه در پی دریافت مجوز از کنگره خواهد
بود اما برای انجام این کار به اجازه هیچ کسی نیاز ندارد.
اوباما روز شنبه در یک سخنرانی تلویزیونی از رز گاردنِ کاخ سفید گفت: «اگر
چه بر این باورم که از اختیار صدور فرمان حمله بدون مجوز ویژه کنگره برخوردار
هستم، اما میدانم که اگر این مسیر را طی کنیم، کشور قدرتمندتر و اقدامهای ما نیز
کارآمدتر خواهد بود.»
در حالی که رسانههای غربی آشکارا انگشت اتهام خود را به سوی دولت سوریه
گرفتهاند، دیگر منابع مستقل ادعا میکنند که شورشیان مقصر این حمله هستند، چرا که
آنان از تسلیحات شیمیایی تهیه شده از سوی بندر بنسلطان (یا به عبارتی بندر بوش)
رئیس سازمان جاسوسی عربستان سعودی و مغز متفکرِ آشوبهایِ سیاسی در منطقه، به
نادرسی استفاده کردند.
بر پایه گزارشی که به تازگی از سوی پایگاه خبری «مینت پرس» منتشر شد،
شورشیان و ساکنان منطقهی غوطه سوریه مدعی شدهاند که شاهزاده بندر بن سلطان مسئول
تهیه تسلیحات شیمیایی برای گروه مرتبط با القاعده است.
شمار مشخصی از شبهنظامیان از شاهزاده بندر بن سلطان، رئیس سازمان جاسوسی
عربستان سعودی تسلیحات شیمیایی دریافت میکنند، همین افراد مسئول حمله شیمیایی
مذکور بودهاند.
ابو عبدالمنعم، پدر یکی از شورشیان در حال جنگ با اسد که در منطقه غوطه
زندگی میکند، میگوید پسرم دو هفتهی پیش نزد من آمد و پرسید که «فکر میکنی سلاحهایی
که از من خواستهاند حمل کنم چه هستند؟»
به گفته عبدالمنعم، پسرش و ۱۲ تن دیگر از شورشیان در داخل تونلی که در آن
تسلیحات تهیه شده از سوی یک شبهنظامی عربستانی به نام اوبو عایشه نگهداری میشد،
کشته شدند. پدر این شورشی گفت که این تسلیحات «ساختاری لولهمانند» داشتند و دیگر
سلاحها نیز مانند یک «بطری گاز بزرگ» به نظر میآمدند. عبدالمنعم گفت که فرزندش و
دیگر شورشیان در جریان حمله شیمیایی جان باختند.
این در حالی است که یکی از شورشیانِ زن گفت: «آنها به ما نگفتند این
تسلیحات چه هستند و چگونه باید از آنها استفاده کرد؛ ما نمیدانستیم آنها تسلیحات
شیمیایی هستند، اصلا فکرش را هم نمیکردیم که تسلیحات شیمیایی باشند.»
با توجه به این حقیقت انکارناپذیر که دولت اسد با استفاده از تسلیحات
شیمیایی برضد شهروندان خود هیچ سودی نمیبرده است، شاید عادلانهتر باشد اگر بر
این باور باشیم که تکفیریهای در حال جنگ با دولت اسد که یدِ طولایی در خشونتهایی
همچون سر بریدنِ سوریها و به نیش کشیدنِ اعضا و جوارح آنان دارند، مسئول این
حمله شیمیایی بودهاند. ران پال، یکی از اعضای سابق کنگره امریکا نیز عقیده دارد
که حمله شیمیایی در سوریه «پرچم دروغینی» بوده که احتمالا از سوی گروههای شبهنظامی
تحت حمایت امریکا انجام شده است.
پال، که مدتها به عنوان نماینده جمهوریخواه تگزاس در کنگره حضور داشت،
چهارشنبهگذشته در مصاحبه با فاکس نیوز گفت: «ما درباره اینکه چه کسی این حمله
شیمیایی را انجام داده است به راستی یقین نداریم.»
وی افزود: «گروهی که احتمالا بیش از همه از این موضوع نفع میبرد، القاعده
است. آنان از گازهای شیمیایی استفاده میکنند، شماری از مردم کشته میشوند و سپس
همه تقصیرها به گردن اسد میفتد.»
در گزارش اخیر امریکا با نام «ارزیابی دولت درباره استفاده تسلیحات شیمیایی
از سوی دولت سوریه در تاریخ ۲۱ اوت سال ۲۰۱۳»، نه تنها زوایای
پنهانِ حمله مذکور آشکار نشده، بلکه در آن آشکارا بر ضد حاکمیت سوریه اعلام جنگ
شده است.
دولت امریکا در این گزارشِ مضحکِ به دقت مهندسی شده با اطمینانِ تمام اعلام
میکند که دولت سوریه در تاریخ ۲۱ اوت سال ۲۰۱۳ حمله شیمیایی در حومه
دمشق را انجام داده است. در این گزارش آمده است: «ما افزون بر این تشخیص دادهایم
که رژیم سوریه در این حمله از گاز اعصاب استفاده کرده است. این ارزیابی بر مبنای
اطلاعات انسانی، نشانههای موجود و اطلاعات هوایی و همچنین مجموعه اطلاعات منتشر
شده از سوی منابع مستقل به دست آمده است. ارزیابیهای طبقهبندی شدهی ما با کنگره
امریکا و شرکایِ اصلی بینالمللی مطرح شده است. ما برای محافظت از منابع و روشهایمان
نمیتوانیم تمامی اطلاعات موجود را برای عموم افشا کنیم اما آنچه در پی میآید
خلاصهای از تحلیل جامعه اطلاعاتی امریکا از آنچه رخ داد، است.»
جالب اینجاست که بخش اعظمی از گزارشهای امریکا به جای آنکه بر اساس حقایق
مسجّل باشد، بر مبنای گزارش گروههای اطلاعاتی است و مشکل نیز دقیقا همینجاست. هیچ
استثنایی وجود ندارد. تمامی جنگهایی که واشنگتن به نام دموکراسی و نبرد با تروریسم
به راه انداخته، اساسا بر مبنای گزارشهای منتشر شده از سوی دستگاه جاسوسی امریکا
بوده است.
از هر زاویهای به موضوع بنگریم، این ادعا به کلی نامعقول است و با حقایق
موجود فاصلهی بسیار دارد.
این در حالی است که سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه روز دوشنبه طی سخنرانی
خود برای دانشجویان دانشگاه ایالتیِ روابط بینالملل مسکو گفت: «چیزی که شرکای
امریکایی، انگلیسی و فرانسوی ما در گذشته -و همچنین اکنون- به ما نشان دادهاند،
ابدا قانع کننده نیست. هیچ مدرکی وجود ندارد. تنها به طور مکرر گفته میشود که
"ما اطمینان داریم" و وقتی خواستار شفافسازی بیشتر میشویم، با این
پاسخ روبرو میشویم که "میدانید که این اطلاعات محرمانه است؛ بنابراین نمیتوانیم
آنها را به شما نشان دهیم". از این رو، هنوز هیچ مدرکی ارائه نشده است.»
در گزارش امریکا آمده است: «بر پایه ارزیابی ما مخالفان توانایی جعل کردن
تمامی ویدئوهای موجود، علائم فیزیکیِ تایید شده از سوی کارکنان پزشکی و سازمانهای
غیردولتی و دیگر اطلاعات جمع آوری شده درباره این حمله شیمیایی را ندارند.» این
گزارش چگونه میتواند توانایی «مخالفان» را زیر سوال ببرد در حالی که آنان به لطف
سخاوتمندی عربستان سعودی، قطر، ترکیه و غرب به خوبی تامین و حمایت مالی میشوند؟
اوباما، اگرچه با انتقاد منتقدان جنگ رو به رو شده است، اما به نظر نمیرسد
که قصد داشته باشد از موضع خود عقب بکشد و این بهانه را برای آغاز جنگی که تمام و
کمال تلآویو را خشنود میکند، از دست بدهد.
حتی اگر چنین چیزی صحت داشته باشد، امریکا حضور نظامی خود را در منطقه پر
رنگ میکند و برای مداخله در سوریه آماده میشود. روز جمعه، یواساس سن آنتونیو،
رزمناوِ دومنظورهی امریکا همراه با صدها تن از تفنگداران نیروی دریایی این کشور
به جمع پنج ناوشکنِ مسلح به موشک کروزِ امریکا در مدیترانه شرقی پیوستند. به گزارش
رویترز، ششمین ناو جنگی دستور دارد که پس از پشت سر گذاشتن دریای سرخ و عبور از
کانال سوئز در روز پنجشنبه، در شرق مدیترانه باقی بماند.
در پایان، ممکن است اینگونه به نظر برسد که هیچ چیز نمیتواند واشنگتن را
از آغاز یک اردوکشی نظامی دیگر در خاورمیانه به منظور گسترش سیطرهی خود در منطقه
و همچنین محدود کردن قدرت سیاسی دشمن بزرگ خود یعنی ایران، باز دارد. با وجود این،
این موقعیت به لحاظ سیاسی تغییر کرده است و اکنون کمتر کسی در جهان پیدا میشود که
داستانِ دروغین غرب درباره سوریه را خریدار باشد.
با وجود این، در تمامی این طرحِ تیره و اهریمنی نکتهای مثبت و درخور توجه
نهفته است؛ اینکه واشنگتن دیگر در ماجراجوییهای نظامی خود از حمایت دیگر کشورهای
غربی برخوردار نیست و باید به تنهایی وارد عمل شود.
آری، آمریکا اکنون به شدت تنهاست.